Tasiemiec uzbrojony: objawy i leczenie

Tasiemiec uzbrojony nazywany inaczej soliter to jeden z pasożytów pojawiających się w układzie pokarmowych kręgowców, w tym również człowieka. Od odmiany nieuzbrojonej odróżnia się występowaniem haczyków oraz przyssawek, które dają mu możliwość zaczepu do ścian jelita cienkiego, będącego jego najczęstszą lokalizacją.

Znane są również przypadki jego występowania w innych częściach ludzkiego ciała. W wyniku tasiemca uzbrojonego dochodzi do zachorowania na chorobę o nazwie wągrzyca.

Rozwój pasożyta

Larwy tasiemca uzbrojonego rozwijają się w najróżniejszych narządach ludzkiego ciała. Jego występowanie stwierdzić można m.in. w oku, mózgu, w mięśniach szkieletowych, w rdzeniu kręgowym, w tkance podskórnej czy mięśniu sercowym. Za najcięższą postać choroby uznaje się wągrzycę mózgową, ponieważ ucisk pasożyta na mózg może powodować niebezpieczne objawy.

Objawy tasiemca uzbrojonego

Tasiemiec nieuzbrojony to schorzenie bardzo podstępne, gdyż wiele przypadków przebiega niemal bezobjawowo. Charakterystyczne jest pojawianie się zaostrzeń oraz całkowitych reemisji objawów wynikających z obumierania niektórych osobników. Wśród wyróżniających objawów wymienić należy:

  • Silne bóle głowy,
  • Wymioty,
  • Drgawki,
  • Wysokie ciśnienie śródczaszkowe,
  • Zaburzenia psychiczne,
  • Zaburzenia widzenia,
  • Spowolnienie,
  • Halucynacje,
  • Awitaminoza,
  • Anemia,
  • Zaburzenia emocjonalne,
  • Utraty pamięci,
  • Apatia,
  • Bóle brzucha,
  • Ogólne osłabienie,
  • Biegunki,
  • Zaparcia,
  • Nudności,
  • zawroty głowy,
  • utrata łaknienia,
  • spadek masy ciała.

Diagnostyka

  • badanie parazytologiczne, które ma na celu wykrycie członków tasiemca,
  • tomografia komputerowa,
  • badanie RTG,
  • badanie MRI,
  • badania kliniczne,
  • badania serologiczne,
  • badania płynu mózgowo- rdzeniowego.

Leczenie tasiemca uzbrojonego

Żywe pasożyty

  • albendazol,
  • prazykwantel.

Martwe pasożyty bądź zwapniałe

Nie wskazana jest terapia chemiczna ponieważ wymienione preparaty nie wykazują działania na martwe ani zwapniałe wągry. Obydwa leki wykazują działania uboczne takie jak wystąpienie drgawek oraz innych powikłań neurologicznych wynikających z obumierania tasiemca.

Profilaktyka

  • jedzenie jedynie przebadanego mięsa wołowego,
  • unikanie spożywania surowego mięsa wieprzowego oraz dziczyzny,
  • przestrzeganie zasad higieny osobistej,
  • przestrzeganie zasad higieny weterynaryjnej,
  • usuwanie mięsa, w którym wystąpiły wągry.
Może ci się spodobać również
Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.