Wąglik: objawy, przyczyny i leczenie

Wąglik stanowi bardzo niebezpieczną chorobę zakaźną występującą przede wszystkim u zwierząt przeżuwaczy. Może dojść do przeniesienia schorzenia na człowieka w wyniku kontaktu ze zwierzęciem, bądź zainfekowanym mięsem.
Choroba występowała już w czasach starożytnych. Obecnie jest raczej rzadko spotykana, a jej przypadki notuje się niemal wyłącznie w krajach, które nie przeprowadzają weterynaryjnych kontroli mięsa.
Postaci wąglika
- Skórna,
- Jelitowa,
- Płucna.
Przyczyny
- Zjedzenie zainfekowanego mięsa,
- W sprzyjających okolicznościach zakażenie może przeniknąć do organizmu drogą oddechową,
- Bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem – najczęściej jedynie w sytuacji gdy odchody dostaną się na świeże rany na skórze,
- Zwierzęta chorują najczęściej na skutek zjedzenia paszy zawierającej przetrwalniki laseczki wąglika.
Objawy wąglika
Postać skórna
- Bóle głowy,
- Gorączka,
- Powiększenie okolicznych węzłów chłonnych,
- Charakterystyczne zmiany na skórze – początkowo wąglik na skórze objawia się jako plamka, która zmienia się w grudkę, a następnie w pęcherzyk, w którym znajduje się treść surowicza, a z czasem jedynie krwista. Na środku powstałego pęcherzyka lokalizuje się ciemny punkt. Gdy pęcherzyk ulega przyschnięciu powstaje czarny strup. Zauważalne jest zaczerwienienie – stan zapalny dookoła strupka oraz drobne pęcherzyki. Wytwarza się naciek, nie powoduje bólu, jednak zajmuje tkanki dookoła. Skóra przy zmianach ma kolor fioletowy, tkanki dookoła zmian puchną.
Postać jelitowa – śmiertelność tej postaci wąglika sięga 50%.
- Podwyższona temperatura ciała,
- Nudności,
- Wymioty,
- Silne bóle brzucha,
- Objawy przypominające zatrucie pokarmowe,
- Krwista biegunka.
Postać płucna – większość przypadków prowadzi do śmierci chorego.
- Duszności,
- Kaszel,
- Krwioplucie,
- Podwyższona temperatura ciała,
- Dreszcze,
- Rozpad tkanek,
- Sinica,
- Krwotok.
Diagnostyka
Konieczne jest wnikliwe przeanalizowanie występujących u osoby chorej objawów klinicznych. Lekarz w celu poparcia tezy o wągliku zleca badania laboratoryjne – w rozmazie krwi będą widoczne charakterystyczne laseczki wąglika. Dodatkowy element diagnostyczny stanowi próba biologiczna.
Leczenie wąglika
W przypadku stwierdzenia zachorowania u człowieka stosuje się wysokie dawki antybiotyków. Konieczne jest również skrupulatne przestrzeganie zasad higieny osobistej, dobrze również aby na czas leczenia chory pozostał w izolacji aby uniknąć rozprzestrzenienia się groźnej choroby.
Błędne rozpoznanie schorzenia często skutkuje zbyt późnym wdrożeniem odpowiedniego leczenia co może spowodować zgon.