Łysienie plackowate: objawy, przyczyny i leczenie

Łysienie plackowate jest chorobą skóry. Specjaliści nie rozwikłali dotąd zagadki – w jaki sposób dochodzi do jego powstania. Choroba pojawia się najpowszechniej u dzieci lub w młodym wieku, jednak może wystąpić w dowolnym momencie życia.

Jej cechą charakterystyczną jest występowanie miejscowych ognisk wyłysienia, które mają tendencję do zlewania się ze sobą. Na skórze nie występuje stan zapalny. Łysienie plackowate diagnozowane jest u około 2% pacjentów, którzy zgłaszają się do specjalisty z problemem nadmiernej utraty włosów.

Zaburzenia psychiczne

Wiele przypadków tego rodzaju łysienia przebiega przewlekle, a miejsca pozbawione owłosienia są bardzo rozległe co prowadzi do pojawiania się u osób chorych problemów i zaburzeń natury psychicznej. Pojawiają się kłopoty z akceptacją własnej osoby, często depresja czy próby odizolowania się od ludzi.

Rozwój choroby

W miarę postępu schorzenia łysienie plackowate prowadzi do utraty przez chorego włosów łonowych, brwi, rzęs, oczywiście wszystkich włosów na skórze głowy oraz owłosienia w innych partiach ciała. Jeśli choroba charakteryzuje się ciężkim przebiegiem bardzo często występują wyróżniające ją zmiany w obrębie paznokci. Łysienie plackowate najczęściej daje o sobie znać w sposób nagły. Po upływie kilku do kilkunastu miesięcy najczęściej następuje samoistny odrost włosów. Ogniska wyłysienia zaś najdłużej utrzymują wokół owłosionej skóry głowy (okolica skroniowa oraz potyliczna). Dla schorzenia wyróżniające są występujące od czasu do czasu nawroty oraz okresy silnych zaostrzeń.

Rodzaje łysienia plackowatego

1. Łysienie plackowate zwykłe – okrągłe oraz owalne ogniska chorobowe na skórze głowy, mające tendencję do zlewania się ze sobą,
2. Łysienie plackowate uogólnione – na skórze głowy nie występuje żadne owłosienie, dodatkowo stwierdza się całkowity brak włosów w innych częściach ciała, które pod względem fizjologicznym powinny być owłosione,
3. Łysienie plackowate całkowite – na skórze głowy nie występuje żadne owłosienie,
4. Łysienie plackowate złośliwe – wyróżnia się je w sytuacji gdy włosy nie odrastają.

Przyczyny

• Obecnie nie są znane w 100% przyczyny powstawania tego schorzenia.
• Czynniki dziedziczne – specjaliści określają, że podłoże genetyczne ma co najmniej 20% przypadków schorzenia.
• Zaburzenia gruczołów dokrewnych,
• Zaburzenia oraz choroby immunologiczne oraz autoimmunologiczne,
• Silny stres psychiczny,
• Przewlekłe zmiany hormonalne (np. u kobiet w przebiegu ciąży bądź menopauzy),
• Czynniki toksyczne, takie jak zatrucia metalami ciężkimi,
• Czynniki mechaniczne – mimowolne wyrywanie włosów,
• Choroby układowe istniejące równolegle,
• Przewlekłe stosowanie niektórych leków,
• Toczący się w organizmie stan zapalny,
• Czynniki środowiskowe.

Objawy łysienia plackowatego

Łysienie plackowate ma bardzo charakterystyczny wygląd, od którego pochodzi nazwa schorzenia. W początkach pojawia się na skórze głowy okrągły bądź owalny „placek” wyłysienia. Skóra w jego obrębie ma kremowo- żółty kolor. Choroba rozwija się bardzo różnie. Może wystąpić jedynie pojedynczy placek, w obrębie którego włosy zaczną odrastać, mogą pojawiać się kolejne i zlewać ze sobą. W rzadszych, cięższych przypadkach dochodzi również do wypadania włosów w obrębie zarostu, brwi, rzęs, pach, okolicy łonowej jak również meszku włosowego na całej powierzchni ciała. W takiej sytuacji rokowanie w kwestii odrostu włosów jest bardzo niepomyślne.

Leczenie i leki

Schorzenie jakim jest łysienie plackowate to jedno z tych, których dokładnej przyczyny powstania nie jesteśmy w stanie obecnie rozpoznać, a co za tym idzie jego leczenie w większości przypadków nie niesie za sobą oczekiwanych przez pacjentów efektów. Jednak lekarze nadal poszukują rozwiązań i starają się pomóc chorym. W leczeniu łysienia plackowatego wykorzystuje się takie leki jak:

• Preparaty immunomodulujące,
• Środki o działaniu miejscowo drażniącym,
• Składniki, które w sposób nieswoisty pobudzają porost włosów,
• Immunoterapia miejscowa z zastosowaniem alergenów kontaktowych,
• Leki o działaniu immunopresyjnym oraz przeciwzapalnym.

Leki stosowane w leczeniu zewnętrznym:

• Kortykosteroidy,
• Immunoterapia miejscowa,
• Cygnolina,
• Minoksydyl.

Leki stosowane w leczeniu ogólnym:

• Kortykosteroidy,
• Cyklosporyna,
• Fotochemio terapia.

Jako jedną z najskuteczniejszych i najchętniej stosowanych metod leczenia łysienia plackowatego wymienia się terapię DCP. Polega ona na zastosowaniu w miejscu wyłysień silnego alergenu kontaktowego, który powoduje podrażnienie i zaczerwienienie skóry w danym obszarze. Organizm automatycznie wysyła w tą lokalizację białe krwinki, które zwalczając stan zapalny niejako „przy okazji” pobudzają cebulki włosów, dzięki czemu zahamowaniu ulega wypadanie włosów.

Łysienie plackowate u dzieci

Schorzenie to najpowszechniej występuje właśnie u dzieci. Początkowo obawy o pojawienie się groźnej choroby pojawiają się przede wszystkim u rodziców. Jeśli zauważymy u naszej pociechy nadmierne wypadanie włosów lub tworzenie się na głowie ognisk wyłysienia należy niezwłocznie udać się do lekarza dermatologa, który wdroży terapię, która da szansę zahamowania procesu utraty włosów.

Schorzenie to może być bardzo dotkliwe w szczególności dla dziewczynek, które w czasie rozwoju i dojrzewania płciowego przywiązują bardzo dużą wagę do swojego wyglądu. Jeśli choroba wystąpi u nich w silnej postaci i nie będzie możliwości jej zamaskowania warto zapewnić dziecku fachową pomoc psychologa aby uniknąć groźnych następstw natury psychicznej.