Grzybica paznokci: objawy, przyczyny i leczenie

Grzybica paznokci jest schorzeniem, które bardzo prosty sposób przenosi się z osoby chorej na zdrowe. Bardzo łatwo o zakażenie, natomiast proces leczenia jest już znacznie trudniejszy. W tym przypadku nie znajdują zastosowania żadne domowe sposoby. Konieczne jest udanie się do specjalisty – dermatologa i skrupulatne przestrzeganie jego zaleceń. Walka z tą dolegliwością może trwać bardzo długo dlatego też będzie nam potrzebna duża doza cierpliwości.

Jest to schorzenie niezwykle powszechne. Szacunkowe dane pokazują, że z powodu grzybicy paznokci cierpi aż 12% populacji świata. Wiele osób ukrywa swój problem i boryka się z nim w milczeniu. Wynika to z faktu, iż jest to również problem natury kosmetycznej i estetycznej. Uznajemy go za tabu i wstydzimy się zgłosić po pomoc. Dermatolog z całą pewnością nie będzie zniesmaczony widokiem naszych chorych paznokci. Lekarze ci w swojej pracy zawodowej widzieli różne bardzo ciężkie przypadki ciężkich schorzeń skóry.

Lokalizacja

Grzybica paznokci najczęściej lokalizuje się na paznokciach stóp. Bardzo rzadko można ją spotkać w obrębie dłoni. Schorzenie może pojawić się tylko na jednej płytce bądź rozszerzyć na większą ich ilość. Najczęściej jednak dotyka pierwszego oraz piątego paznokcia stopy. Wynika to najprawdopodobniej z faktu, że to właśnie one stykają się z obuwiem.

Psychika

Osoby, które zapadają na grzybicę paznokci najczęściej wstydzą się chodzić boso, zakładać sandały czy klapki w porze letniej, gdyż zmieniony wygląd ich paznokci powoduje kompleksy i spory dyskomfort. Schorzenie może również wywoływać problemy z kontaktach międzyludzkich, utrudniać poznanie nowych osób czy też stworzenie stałego związku, gdyż będziemy wstydzić się pokazania wyglądu naszych stóp. Z tego powodu konieczne jest podjęcie skutecznego, profesjonalnego leczenia a w razie potrzeby również psychoterapii.

Przyczyny

  • grzybica stóp, ponieważ bardzo często predysponuje do rozwoju grzybicy paznokci – dochodzi do przeniesienia zakażenia,
  • korzystanie z miejsc użyteczności publicznej takich jak baseny, sauny, łaźnie, natryski,
  • korzystanie z butów bądź skarpetek osoby chorej,
  • korzystanie z zainfekowanych narzędzi do pedicuru,
  • otyłość,
  • cukrzyca,
  • niedokrwistość,
  • zaburzenia hormonalne,
  • zaburzenia układu odpornościowego,
  • zaburzenia układu krwionośnego,
  • zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
  • długotrwałe przyjmowanie antybiotyków,
  • chemioterapia,
  • przyjmowanie sterydów,
  • ciepłe oraz wilgotne środowisko,
  • niedokładne wycieranie stóp po myciu,
  • noszenie skarpet wykonanych z tworzywa sztucznego,
  • noszenie nieprzewiewanych butów,
  • noszenie ciasnych butów,
  • uszkodzenia w obrębie płytki paznokcia,
  • sztuczne paznokcie(akryl, żel),
  • stosowanie lakierów do paznokci.

Objawy grzybicy paznokci

  • przebarwienia płytki paznokcia (od żółtego do ciemno brązowego),
  • znaczne pogrubienie płytki paznokcia,
  • duża łamliwość paznokci,
  • widoczne rozwarstwianie się,
  • paznokcie są kruche,
  • skóra wokół paznokcia może ulegać łuszczeniu,
  • silny, ostry, nieprzyjemny zapach – pojawia się najczęściej w stadiach zaawansowanych.

Powikłania

  • trwałe uszkodzenie paznokci,
  • rozwój infekcji bakteryjnych,
  • szczególnie narażone na powikłania są osoby z osłabionym układem odpornościowym, czyli chorujące na cukrzyce, po długotrwałej terapii antybiotykami czy też po chemioterapii. W ich przypadku wystąpienie grzybicy paznokci może wiązać się z koniecznością hospitalizacji.

Leczenie grzybicy paznokci

Grzybica rozwijająca się w obrębie paznokci jest schorzeniem specyficznym, które opornie poddaje się leczeniu. Żadne stosowane domowe metody nie przynoszą oczekiwanych efektów. Konieczna jest konsultacja ze specjalistą i ścisłe stosowanie się do zaleceń. Osoby borykające się z chorobami takimi jak cukrzyca, nowotwór, otyłość czy niedokrwistość powinny udać się do lekarza gdy tylko zauważą najmniejsze zmiany w obrębie płytki paznokcia.

Diagnostyka

Specyficzny wygląd schorzenia najczęściej pozwala specjaliście od razu stwierdzić grzybicę paznokci na podstawie obrazu klinicznego. Gdy choroba wygląda niejednoznacznie wysyła się próbki tkanek spod paznokcia do laboratorium w celu zbadania ich pod mikroskopem oraz wykonania posiewu, który pozwoli stwierdzić z jakim rodzajem grzyba mamy do czynienia. Dzięki temu istnieje możliwość bardziej precyzyjnego dobrania leków.

Leczenie w początkach schorzenia

Jeśli zgłosimy się do specjalisty już z pierwszymi oznakami schorzenia, najczęściej skuteczne okaże się nanoszenie na paznokcie specjalnego lakieru bądź naklejanie plastrów, które zawierają środki grzybobójcze.

Zniechęcenie

Mimo zaleceń lekarza pacjenci bardzo często szybko porzucają leczenie, gdyż zaczynają wątpić w jego skuteczność. Terapia zwykle pochłania co najmniej 3 miesiące. Nie warto się więc zniechęcać. Tym bardziej, że osoby, które rezygnują z leczenia najczęściej próbują wykorzystać najróżniejsze metody walki z grzybicą paznokci domowymi sposobami, które nie przynoszą absolutnie żadnych efektów.

Terapia pulsowa

Metoda ta umożliwia uratowanie płytek paznokciowych, co oznacza że nie będzie konieczności ich usunięcia. Preparat przyjmowany jest przez pacjenta doustnie, jednak substancja w nim zawarta dociera jedynie do chorego miejsca. Lek stosuje się przez 7 dni, po czym należy zrobić 3 tygodnie przerwy i znów przyjmować lek przez 7 dni. Terapia taka pochłania 3 miesiące, jednak lek utrzymuje się w obrębie chorych paznokci jeszcze przez około 9 miesięcy. Zdrowe paznokcie w wyniku takiej terapii obserwujemy po upływie niemal roku.

Leki miejscowe i doustne

Lekarz w zależności od stopnia nasilenia schorzenia zaleca stosowanie odpowiednich substancji o działaniu przeciwgrzybicznym, zarówno w postaci maści, kremów, aerozoli, lakierów, plastrów czy talków. W licznych przypadkach konieczne jest jednoczesne włączenie terapii ogólnej polegającej na przyjmowaniu odpowiednich leków. Pacjent jest również zobligowany do stosowania wszelkich zaleceń higienicznych lekarza.

Rekonstrukcja płytki paznokciowej

Stanowi uzupełnienie leczenia za pomocą preparatów miejscowych oraz doustnych. Płytka paznokcia powinna być regularnie szlifowana, dzięki czemu uzyskamy lepszy dostęp dla leków do jej wnętrza i silniejsze efekty terapeutyczne. Mocne unerwienie płytki oraz niewielka ochrona takiego paznokcia powoduje, że zalecane jest przeprowadzenie rekonstrukcji. Na paznokieć nakładana jest specjalna masa, którą następnie pokrywa się fragmentem fizeliny i dopasowuje do rozmiaru ubytku w paznokciu. Procedura taka powtarzana jest kilkakrotnie aż do momentu, gdy uzyskamy odpowiednią grubość paznokcia. Zabieg taki nie powoduje deformacji w obrębie wału paznokciowego, dodatkowo zdrowa płytka szybciej rośnie i nie wrasta.

Może ci się spodobać również
Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.