Czkawka: przyczyny i leczenie

Czkawka z j. łac. Singultus, jest objawem chorobowym, który polega na powtarzających się w sposób rytmiczny skurczach przepony oraz mięśni oddechowych w klatce piersiowej. Skurcze są mimowolne. Wywołują one wdech powietrza połączony z zamknięciem głośni przez co pojawia się charakterystyczny odgłos.

Jest to powszechna dolegliwość, która zwykle sama ustępuje po upływie kilku minut. Zazwyczaj nie stanowi poważnej dolegliwości. Czkawka może mieć jednak także przewlekłą formę – czas jej trwania wynosi wówczas przeszło 48 godzin.

Przyczyny

Czkawka zwykła:

• za szybkie lub zbyt duże napełnienie żołądka,

Czkawka przewlekła:

• schorzenia metaboliczne takie jak: cukrzyca, hipokalcemia, mocznica, hiponatremia,
• schorzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, jak: guzy, choroby naczyniowe, zapalenia,
• choroby klatki piersiowej oraz szyi, np. zapalenie osierdzia, zawał mięśnia sercowego, zapalenie płuc i opłucnej,
• toksyny oraz leki,
• przebyte operacje klatki piersiowej oraz jamy brzusznej,
• ciąża,
• choroby w jamie brzusznej, np. przepuklina rozworu przełykowego, ropień podprzeponowy.

Objawy czkawki

Przy zwykłej czkawce charakterystycznym objawem jest wydawanie odgłosu oraz odczuwanie skurczy w przeponie.

Czkawka przewlekła może powodować:

• silne zmęczenie,
• dyskomfort,
• nieprawidłowości w spożywaniu posiłków,
• utratę masy ciała,
• zaburzenia snu,
• depresję.

Leczenie czkawki

Zwykła czkawka nie wymaga leczenia gdyż zazwyczaj sama przechodzi po kilku minutach. Powszechnie znane są jednak różnego rodzaju domowe sposoby na pozbycie się czkawki, są to między innymi:

• wypicie szklanki wody,
• zjedzenie łyżeczki cukru,
• przestraszenie przez kogoś.

W przypadku czkawki przewlekłej konieczne jest rozpoznanie jej przyczyny i leczenie choroby ją wywołującej.

Ciekawostki

• w Księdze Rekordów Guinnessa zapisany został przypadek wystąpienia najdłuższej czkawki. Rekordzistą stał się Charles Osborne. Jego czkawka rozpoczęła się jako efekt stresu w trakcie uboju świni gdy miał on 28 lat w 1922 roku. Początkowo częstotliwość wynosiła 40 na minutę. Czkawka trwała 68 lat. Po pewnym czasie stała się wolniejsza i jej częstotliwość wynosiła 20 na minutę. Koniec nastąpił w 1990 roku. Rok później Osborne zmarł. Pomimo tak trapiącej dolegliwości w trakcie swojego życia zawarł on dwa małżeństwa i spłodził ośmioro dzieci.