Tężyczka – choroba młodych, aktywnych osób

Tężyczka to choroba, która często budzi strach u osób, które są jej świadkami. Z ich punktu widzenia nierzadko przypomina inne schorzenia, w tym nawet, dla osób niedoświadczonych – objawy epilepsji. Nie ma jednak z nią nic wspólnego. Jeśli nie wiesz, czym jest tężyczka, pora bliżej się jej przyjrzeć.

Czym jest tężyczka?

Tężyczka to choroba, która ma postać nadpobudliwości neurologiczno-mięśniowej. Posiada dwie postaci – jawną i utajoną – a także wiele różnych objawów, z których niektóre nie dają jasnego obrazu klinicznego. Często bywa mylnie diagnozowana lub, szczególnie w przypadku choroby utajonej, w ogóle nie jest diagnozowana ze względu na mało specyficzne objawy.

Najczęściej tężyczka dotyka osób młodych, bardzo aktywnych, a jednocześnie poddanych działaniu wysokiego stresu. Osoby, które nie mają okazji do wyrównania poziomu emocjonalnego, zaczynają odczuwać objawy tężyczki jako reakcję organizmu na dużą ilość bodźców, wymagań i obciążeń. Bywa także jednym z objawów zaburzeń gospodarki jonowej organizmu, między innymi u sportowców, oraz jako choroba współtowarzysząca innym schorzeniom, np. tarczycy i przytarczyc.

Tężyczka jawna

Tężyczka jawna daje stosunkowo jasny obraz kliniczny. Często jest związana z zaburzeniami endokrynologicznymi lub innymi chorobami, które mają wpływ między innymi na równowagę hormonalną i mineralną organizmu. W tężyczce jawnej pojawiają się charakterystyczne napady, występujące okresowo, między innymi w chwilach bardzo silnego stresu.

Zaczynają się od mrowienia kończyn i całego ciała, a następnie występowania wzmożonego napięcia mięśni twarzy, kończyn, a czasem w całym ciele. Może pojawić się niekontrolowane drganie mięśni. Następnie występuje bardzo silny skurcz mięśni, w szczególności dłoni i stóp. Tężyczkę jawną zazwyczaj rozpoznaje się w tym przypadku po charakterystycznym zgięciu ręki. Zazwyczaj następuje też skurcz mięśni krtani, trudności w mówieniu. Może pojawić się omdlenie.

Tężyczka utajona

Znacznie mniej specyficzny i trudniejszy do diagnozy obraz kliniczny daje tężyczka utajona. Zazwyczaj nie jest ona wynikiem poważnych zaburzeń metabolicznych, może jednak wiązać się z zaburzeniami gospodarki wapniowej. Ze względu na to, że nie daje charakterystycznych objawów, może być łatwo przegapiona. Po czym można ją zatem rozpoznać?

Chorym towarzyszy poczucie mrowienia i drętwienia palców, kończyn, twarzy oraz różnych mięśni ciała. Pojawiają się także ich mimowolne, zazwyczaj krótkotrwałe skurcze mięśni. Równie niespecyficzne są objawy towarzyszące, takie jak bóle i zawroty głowy, niepokój, drażliwość, osłabienie, zaburzenia koncentracji. Mogą występować stany lękowe czy dolegliwości często traktowane jako skutek silnego stresu: np. poczucie duszności i zaciśniętej klatki piersiowej.

Prawidłowa diagnostyka u specjalistów, w tym neurologa, pomaga w ustaleniu planu leczenia i może doprowadzić do całkowitej remisji choroby.