Kamica nerkowa: objawy, przyczyny i leczenie

Kamica nerkowa inaczej kamica moczowa, z j. łac. nephrolithiasis, urolithiasis, jest chorobą polegającą na powstawaniu złogów, potocznie nazywanych kamieniami w nerkach bądź drogach moczowych.

Jest ona skutkiem wytrącania się związków chemicznych, które są prawidłowymi lub patologicznymi składnikami obecnymi w moczu. Choroba pojawia się u 1-2% populacji, z przewagą płci męskiej. Najwyższą zachorowalność notuje się pomiędzy 3 a 5 dekadą życia.

Przyczyny

  • nadmierne wydalanie wapnia,
  • nadmierne wydalanie szczawianów,
  • nadmierne wydalanie kwasu moczowego,
  • długotrwały brak magnezu,
  • długotrwałe utrzymywanie się zakażenia dróg moczowych,
  • utrudnienie odpływu moczu,
  • zwężenie moczowodu,
  • przerost prostaty.

Czynniki ryzyka

  • nadużywanie soli,
  • spożywanie małej ilości płynów,
  • występowanie kamicy nerkowej w rodzinie.

Objawy kamicy nerkowej

  • silne, zwykle wielogodzinne, przerywane, promieniujące do krocza bóle w boku,
  • zdarza się występowanie krwi w moczu,
  • parcie na pęcherz,
  • ból,
  • podwyższona temperatura ciała,
  • osłabienie,
  • ogólne rozbicie,
  • pieczenie podczas oddawania moczu,
  • uczucie niecałkowitego opróżniania pęcherza,
  • ból promieniujący do czubka prącia (u mężczyzn),
  • nudności,
  • wymioty.

Diagnostyka

  • badanie ogólne moczu,
  • RTG jamy brzusznej,
  • USG nerek,
  • urografia (RTG dróg moczowych poprzedzony podaniem kontrastu),
  • dokładne badanie analityczne wydalonych kamieni,
  • posiew moczu (przy podejrzeniu wystąpienia infekcji),
  • oznaczenie stężenia wapnia we krwi,
  • oznaczenie stężenia fosforu we krwi,
  • oznaczenie stężenia magnezu we krwi,
  • oznaczenie stężenia kwasu moczowego we krwi,
  • badanie czynności nerek (poziom kreatyniny),
  • dobowe wydalanie wapnia, fosforu oraz magnezu.

Dieta w kamicy nerkowej

Dietę w kamicy nerkowej uzależnia się od rodzaju substancji składowych występujących w złogach. Zalecane jest wypijanie właściwej dziennej porcji płynów, co pozwala na uzyskanie 2-2,5 litra moczu na dobę.

Istotną kwestią jest utrzymanie odpowiedniego zakwaszenia moczu –pH oraz ograniczenie spożywania soli, a także pokarmów, które stanowią bogate źródło kwasu szczawiowego i puryny. Zminimalizować do minimum należy także spożywanie soku grejpfrutowego.

Nie należy przyjmować witamin C oraz D w wartościach, które przewyższają dzienne zapotrzebowanie organizmu. Pozostałe zalecenia dietetyczne określa lekarz po rozpoznaniu rodzaju kamicy nerkowej.

Leczenie kamicy nerkowej

  • środki przeciwbólowe,
  • środki rozkurczające,
  • spożywanie dużej ilości płynów,
  • operacja chirurgiczna usunięcia kamienia/kamieni nerkowy (rzadko),
  • litotrypsja pozaustrojowa (najczęściej stosowany) – przy zastosowaniu tzw. fali wstrząsowej kamień/kamienie rozbijane są wewnątrz organizmu pacjenta. Zabieg wykonywany ambulatoryjnie, nie wymaga znieczulenia, jest bezpieczny, nie powoduje uszkodzeń w tkankach, pacjent w przeciągu kilku dni wraca do normalnych zajęć.
  • Nefrolitotrypsja przez skórna – stosowana w przypadku dużych kamieni nerkowych bądź położonych w taki sposób, że nie możliwe jest wykonanie litotrypsji. Jest to zabieg wykonywany z zastosowaniem znieczulenia. Przez małe nacięcie skóry w okolicy nerki wprowadza się na miedniczki nerkowej instrument, który umożliwia lekarzowi obejrzenie kamienia nerkowego, dokładne ustalenie jego położenia, rozbicie go na mniejsze kawałki i usunięcie. Po zabiegu pacjent musi zwykle pozostać przez kilka dni w szpitalu, a do normalnych zajęć wraca po około 2 tygodniach.
  • Ureterorenoskopia – wykorzystywana w przypadku kamieni moczowych zlokalizowanych w środkowej i dolnej części moczowodu. Zabieg nie wymaga nacinania tkanek, jednak wykonywany jest w znieczuleniu. Lekarz wprowadza do moczowodu przez pęcherz moczowy i przez cewkę moczową giętki wziernik. Umożliwia to dokładne obejrzenie kamienia moczowego oraz przy użyciu specjalnych narzędzi rozbicie go na mniejsze kawałki lub usunięcie w całości. Przez kilka dni po zabiegu w pęcherzu musi pozostać specjalny cewnik dzięki, któremu mocz prawidłowo odpływa z nerek. Po jego usunięciu pacjent wraca do zwykłych zajęć.
Może ci się spodobać również
Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.