Gruźlica: objawy, przyczyny i leczenie

Gruźlica (łac. Tuberculosis) jest chorobą zakaźną występującą na całym świecie. Dotyczy zwierząt , w tym także ludzi. Wywołują ją prątki gruźlicy.

Warto dodać iż około 1/3 ludzi na cały w świecie była lub jest narażone na kontakt z prątkami gruźlicy.

Drogi zakażenia

Podstawową drogą zakażenia jest inny chory człowiek lub zwierze, którzy rozsiewają prątki gruźlicy do otoczenia. Zarażenie następuje poprzez prątki obecne w paszy, środowisku, w wodzie bądź poprzez bezpośredni kontakt z chorym.

Przyczyny

Zakażenie prątkiem gruźlicy.

Objawy gruźlicy

W początkowym stadium choroba przebiega zwykle bezobjawowo, zaś okres jej inkubacji w organizmie jest bardzo długi. Gdy objawy zaczynają się uwidaczniać, są to zazwyczaj:

• kaszel z odkrztuszaniem,
• zanik łaknienia prowadzący do utraty wagi ciała,
• podwyższona temperatura ciała,
• nocne poty,
• ogólne osłabienie,
• bóle w klatce piersiowej,
• szybkie męczenie się,
• duszności.

Czynniki ryzyka

• obniżona odporności organizmu,
• niedożywienie,
• choroby takie jak cukrzyca czy pylica,
• spożywanie nieprzegotowanego lub niepasteryzowanego mleka.

Diagnostyka

Gdy zauważamy u siebie niepokojące objawy należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu, który zaleca badania:

• RTG klatki piersiowej,
• badania odkrztuszanej wydzieliny,
• test tuberkulinowy,
• bronchoskopię,
• badania czynnościowe układu oddechowego,
• a także najnowszą metodę : technikę BACTEC, która umożliwia wykrycie kwasów tłuszczowych prątków.

Leczenie gruźlicy

Leczenie choroby opiera się na przyjmowaniu leków zaleconych przez lekarza. Niezwykle ważna jest tu systematyczność i ścisłe przestrzeganie wszelkich zaleceń. Terapia trwa zazwyczaj około 6 miesięcy, w trakcie których choremu podawane są kombinacje kilku ( zwykle dwóch lub trzech) różnych leków przeciwprątkowych.

Wadą stosowanego leczenia jest dość częste pojawianie się skutków ubocznych, takich jak: uszkodzenia nerek, uszkodzenia wątroby czy zaburzenia żołądkowo- jelitowe.

Profilaktyka

W celu uniknięcia rozprzestrzenienia się choroby konieczne jest jak najwcześniejsze jej rozpoznanie i podjęcie odpowiedniego leczenia.

Zalecane są także szczepienia ochronne i kontrola stopnia odporności organizmu poprzez poddawanie się próbom tuberkulinowym.

Istotną kwestią jest także zachowywanie zasad higieny i regularne wietrzenie pomieszczeń, w których przebywa prątkująca osoba.