Egzema: objawy, przyczyny i leczenie

Egzemą nazywamy zapalne schorzenie wierzchniej warstwy skóry. Może mieć ono podłoże zarówno alergiczne jak i niealergiczne. Zmiany skórne pojawiające się w przebiegu schorzenia najpowszechniej ujawniają się na dłoniach, łokciach, zgięciach podkolanowych, plecach, klatce piersiowej, kostkach, nadgarstkach oraz twarzy.

Choroba może jednak wystąpić niemal w każdej lokalizacji na ciele. Szacunkowe dane podają, że z schorzeniem styka się co 10 osoba, jest ono więc dość powszechne.

Jak powstaje egzema?

W przypadkach gdy mamy do czynienia z egzemą na tle alergicznym mówi się o tzw. atopii czyli Atopowym Zapaleniu Skóry. Schorzenie pojawia się najczęściej w wyniku bezpośredniego kontaktu z alergenami bądź substancjami drażniącymi. Szkodliwe substancje mogą dostać się do skóry poprzez dotyk, pożywienie, powietrze.

Kto jest silniej narażony na powstanie egzemy?

Istnieje szereg tzw. czynników ryzyka, które predysponują konkretne osoby do wystąpienia zachorowania na egzemę. Wśród nich najistotniejsze są: silny stres, zbyt obfite pocenie się, czynniki genetyczne (alergie w rodzinie), życie w zimnym oraz suchym klimacie, narażenie na kontakt z substancjami drażniącymi, alergie pokarmowe, sucha skóra.

Czy egzema jest zaraźliwa?

Pomimo swojego często nieestetycznego wyglądu egzema nie jest zaraźliwa. Spowodowana jest przez czynniki drażniące dla skóry konkretnej osoby i nie ma możliwości przeniesienia tego stanu na inną osobę. Wrażenie zakażalności pojawia się czasem w przypadkach gdy dwie osoby, lub więcej narażone są na działanie tej samej toksycznej substancji i kolejno pojawiają się u nich podobne zmiany na skórze.

Przyczyny

Egzema jest chorobą, której dokładnych przyczyn nie jesteśmy jak na razie w stanie określić. Pewne jest, że diagnozowane są rozmaite odmiany tego schorzenia, tak więc i ich przyczyny mogą się pomiędzy sobą różnić. Wśród najważniejszych, które możemy wskazać znajdują się:

  • Zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego,
  • Uwarunkowania genetyczne – np. dziedziczenie skłonności alergicznych,
  • Narażenie na działanie substancji, które w połączeniu z potem mogą wchodzić w reakcję ze skóra i powodować jej podrażnienie – kosmetyki, mydło, detergenty, proszki do prania, ubrania czy biżuteria,
  • Czynniki środowiskowe,
  • Sytuacje silnie stresowe,
  • Spożywanie mleka krowiego oraz jego przetworów bardzo często wywołuje egzemę u niemowląt.

Objawy egzemy

W wielu przypadkach zmiany w przebiegu egzemy wyglądają bardzo indywidualnie, jednak pojawiają się najczęściej w tych samych lokalizacjach.

  • Silny świąd skóry – drapanie pogarsza wygląd zmian,
  • Silne zaczerwienienie miejsc w których zlokalizowane są zmiany,
  • Drobne krostki,
  • Pęcherze wypełnione treścią surowiczą- powstają najczęściej w skutek rozdrapywania krostek przez osoby chore,
  • Ropiejące strupy,
  • Permanentna suchość skóry,
  • Łuszczenie się skóry,
  • Pogrubienie skóry w miejscach gdzie pojawiają się zmiany spowodowane częstym drapaniem,
  • Stany zapalne na powierzchni skóry,
  • Obrzęki skóry oraz tkanki podskórnej.

Diagnostyka

Egzemę diagnozuje się przede wszystkim na podstawie:

  • Szczegółowego wywiadu z pacjentem (przed udaniem się do specjalisty zastanówmy się w jakich okolicznościach pojawiły się zmiany na naszej skórze, a także jak bardzo były i są one intensywne),
  • Dokładna analiza wyglądu skóry pacjenta,
  • Biopsja skóry – jest konieczna w niektórych przypadkach, aby upewnić się, że dolegliwości nie są spowodowane przez inną chorobę skóry która daje podobne objawy,
  • Testy skórne oraz serologiczne – wykonuje się je aby potwierdzić alergię u pacjenta,
  • Testy ekspozycyjne – są pomocne w celu określenia jaki alergen powoduje jakie objawy.

Leczenie egzemy

Jeśli mamy do czynienia z atopowym zapaleniem skóry to leczenie jest najczęściej objawowe i jego sedno leży w złagodzeniu dolegliwości odczuwanych przez chorego. Wynika to z faktu iż nie istnieje, żaden lek który w przypadku tego schorzenia gwarantowałby pełne wyleczenie.

Za najważniejszy element leczenia egzemy uważa się wykrycie oraz jeśli to możliwe wyeliminowanie czynnika /substancji uczulającej bądź drażniącej. Jeśli jest to jednak niemożliwe to należy skoncentrować się na czynnikach prowokujących zachorowanie i unikaniu ich przez pacjenta. Oprócz tego:

  • Mokre oraz suche opatrunki,
  • Leczenie miejscowe – maści redukujące, maści steroidowe, inhibitory kalcyneuryny,
  • Unikanie kontaktu skory z materiałami, które mogą powodować jej podrażniania,
  • Maksymalne minimalizowanie kontaktu ze zwierzętami,
  • Korzystanie jedynie z łagodnych preparatów myjących,
  • Kremy i balsamy nawilżające – po kąpieli ale również należy je stosować w ciągu dnia,
  • Najlepiej barć krótki i ciepły prysznic – długa gorąca kąpiel mogłaby zanadto wysuszyć skórę,
  • W pomieszczeniach, w których dużo przebywamy warto używać nawilżaczy powietrza,
  • Zmniejszenie ilości odczuwanego stresu,
  • Unikanie pomieszczeń zamkniętych ze sztucznym ogrzewaniem,
  • Maści z hydrokortyzolem,
  • Leki przeciwhistaminowe,
  • Leki immunopresyjne,
  • Kortykosteroidy,
  • Terapia światłem ultrafioletowym,
  • Unikanie nagłych zmian temperatur oraz wilgotności powietrza,
  • Unikanie przegrzania i wyziębienia.
Może ci się spodobać również
Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.