Egocentryzm

O egocentryzmie mówimy w sytuacji, gdy osoba na tle nerwicowym skupia się głównie na sobie. Występuje tu problem związany z akceptacją i dopuszczeniem zdania i woli innych ludzi. Egocentryk wysuwa na piedestał swoje myśli, oczekiwania i poglądy – jego zdaniem to one są najwłaściwsze i wszyscy powinni się z nimi zgadzać.

Jest to poważna dolegliwość na tle nerwicowym, w której osoba chora tworzy sobie własną wizję świata. W jej mniemaniu jest to w pełni prawidłowe myślenie i nie jest w stanie zrozumieć dlaczego ktoś mógłby się z nim nie zgadzać. W konsekwencji własnego rozumowania egocentryk formuje pogląd, że świat i wszyscy ludzie powinni funkcjonować adekwatnie do jego woli i przekonań.

Egocentryzm w różnych fazach życia

Egocentryzm występuje jako normalny etap rozwojowy u dzieci w wieku przedszkolnym. Jeśli obserwowany jest u osób w późniejszych fazach życia, a zwłaszcza u osób dorosłych świadczyć będzie o braku dojrzałości emocjonalnej, moralnej oraz umysłowej. Czego najtrudniejszą konsekwencją jest niedostosowanie do społeczeństwa, nieumiejętność współistnienia z innymi ludźmi i funkcjonowania w grupie.

Postrzeganie świata przez egocentryka

Osoba chora w działaniach innych osób dostrzega jedynie krzywdę i przykrości wobec samego siebie. Wynika to z faktu iż przyzwyczajony jest jedynie do brania a nie do dawania czegokolwiek od siebie innym. Siła z jaką oddziałują na niego urazy ze strony ludzi, skierowane dla niego jest tak wielka, że zupełnie nie zauważa tego jakie przykrości osobiście sprawia swojemu otoczeniu.