Dżuma: objawy i leczenie
Wikipedia
Dżuma ( inaczej mór, zaraza morowa, czarna śmierć ) to schorzenie spowodowane zakażeniem Yersinia pestis czyli Gram ujemnymi tlenowymi pałeczkami pochodzącymi z rodziny Enterobabacteriaceae.
Ta bakteryjna choroba charakteryzuje się niezwykle ostrym przebiegiem, jest zakaźna. Schorzenie to dotyka gryzoni, w rzadszych przypadkach innych drobnych ssaków a także człowieka (zoonoza).
Postacie
- dymienicza,
- posocznicowa ( septyczna ),
- płucna – pierwotna oraz wtórna.
Objawy dżumy
dżuma dymienicza:
- ogolony brzuch wiewiórki – typowy wygląd tego rodzaju dżumy, jest to zaczerwienienie skóry ponad węzłami limfatycznymi,
- objawy uwidaczniają się w czasie od 2 dni do tygodnia od momentu ukąszenia,
- początkowo widoczne są jedynie nieswoiste objawy takie jak – wysoka gorączka, dreszcze, poty, ból głowy, osłabienie, rozszerzenie naczyń krwionośnych,
- powiększone węzły chłonne- nawet do 10cm, głównie pachwinowe,
- objawy zapalenia naczyń chłonnych,
- bolesność węzłów chłonnych wywołująca niekiedy przykurcze kończyn,
- miękkość węzłów chłonnych ( wywołana martwicą mającą mechanizm zawału i zmianami ropnymi w centralnych ich częściach ),
- wytwarzanie się przetoki.
dżuma septyczna:
- objawy w tej postaci są nieswoiste,
- występuje duża bakteriemia,
- pojawia się uogólniony zespół odczynu zapalnego, który doprowadza do powstawania mikrozatorów bakteryjnych w naczyniach krwionośnych na końcach dłoni i stóp, a także nosa co powoduje powstanie zgorzela, który objawia się zabarwieniem tkanek na kolor czarny.
dżuma płucna:
- występują objawy bardzo ciężkiego i wysiękowego zapalenia płuc,
- krwioplucie,
- sinica,
- duszność.
Leczenie dżumy
- pozajelitowe podawanie antybiotyków (gentamycyna, streptomycyna, ciprofloksacyna, cefalosporyny, niektóre tetracykliny )
- leczenie wspomagające,
- rzadko konieczne jest chirurgiczne opracowanie dymienic.
Ciekawostki
- bez zastosowania leczenia w postaci dymieniczej dochodzi do śmierci w 50% przypadków,
- objawy postaci septycznej przypominają opisy epidemii „czarnej śmierci” ze średniowiecza,
- w postaci septycznej występuje bardzo wysoka śmiertelność i rokowania są niezwykle poważne,
- postać płucna charakteryzuje się umieralnością bliską 100%, a rokowania są dużo poważniejsze niż w przypadku postaci septycznej. Do śmierci dochodzi w przeciągu kilku dni w wyniku duszności i wstrząsu,
- postać płucna cechuje się niską zaraźliwością drogą kropelkową,
- dżuma stanowi w Polsce chorobę wymagającą bezwzględnej hospitalizacji,